Historia miejscowości
Pierwsza wzmianka w źródłach pisanych o Bożkowie, zwanym wtedy Ekkehardisdorf (łac. Eckardi Villa) pochodzi z 1348 r., jako dożywociu Eberharda von Maltwitz. W początkach renesansu został wybudowany pałac, od ok. 1520 w posiadaniu rodziny von Raueck. W XVI w. w Bożkowie zaczęto również eksploatować węgiel kamienny. Po wojnie czesko-palatynackiej posiadłość została skonfiskowana i oddana przybocznemu lekarzowi cesarza, Casparowi Jäschke von Eisenhut. Następnie przeszła w ręce jezuitów, od których wykupił ją Johann Georg von Götzen, który rozbudował zamek i w znacznym stopniu przyczynił się do budowy kościoła w jego obecnym kształcie. Po bezdzietnej śmierci ostatniego męskiego potomka tego rodu, hrabiego Johanna von Götzen, majątek przeszedł w 1780 na syna jednej z jego sióstr hrabiego Antona Aleksandra von Magnis. Od tego czasu do końca II wojny światowej dobra pozostawały we władaniu tego rodu. Anton Aleksander, jeden z wybitniejszych przedstawicieli tej rodziny spowodował rozkwit i powiększenie się majątku – z jego imieniem łączą się barokowo-klasycystyczna rozbudowa zamku w 1787 r., założenie okazałego parku ze sztucznymi romantycznymi ruinami z płytami nagrobnymi, zbudowanie sztucznych ruin na górze Grodziszcze oraz budynku leśniczówki. W tym czasie wieś posiadała również szkołę, 4 folwarki, 2 młyny wodne, olejarnię, cukrownię, i liczyła 146 domów. Ostatnia przebudowa zamku nastąpiła po jego pożarze w 1870 r. za hrabiego Wilhelma von Magnis.
Wśród gości, którzy odwiedzili pałac w Bożkowie, byli m.in. późniejszy prezydent USA John Quincy Adams oraz królowie Prus Fryderyk Wilhelm III Hohenzollern z małżonką Luizą i Fryderyk Wilhelm IV Hohenzollern.
W 1918 r. wieś została zelektryfikowana, do zakończenia II wojny światowej wieś stanowiła perłę majątku von Magnisów. W Bożkowie urodził się w 1936 r. Franz von Magnis, obecnie indonezyjski jezuita Franz Magnis-Suseno. Wraz z włączeniem wsi do Polski w 1945 r. majątek został znacjonalizowany przez państwo polskie i od tego czasu pałac ulega stopniowej dewastacji.
Ze strony: Wikipedii
Mauzoleum rodziny von Magnis
Kościół w Bożkowie oraz dobudowane do niego Mauzoleum rodziny von Magnis
Widok wnętrza pierwotnego Mauzoleum z grobowcem Antona Alexandra von Magnis (ur. 26 lipca 1751 r. w Strážnicy, zm. 5 czerwca 1817 r. w Bożkowie) – niemieckiego arystokraty, hrabiego, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli rodu von Magnisów z linii morawskiej, posiadacza ziemskiego, przemysłowca, prekursora nowoczesnego rolnictwa. Urodził się w 1751 r. w Strážnicy jako syn Franza Johanna von Magnis (1727-1756) pana Straßnitz i Franciszki (1721–1780), córki grafa Franza Antona von Götzena (1693–1738) z Eckersdorf i Scharfeneck, wywodzącego się z katolickiej linii rodu Götzen. W 1785 r. poślubił w Kłodzku Antoninę Alexandrę Louise von Götzen (1763–1848), wywodzącej się z ewangelickiej linii Götzenów, która była córką pruskiego generała Friedricha Wilhelma von Götzena Starszego (1734–1794) i Louisy von Holwede, hrabiny von Mellin (1729–1783). Jej bratem był Friedrich Wilhelm von Götzen Młodszy. Z małżeństwa tego Anton Alexander doczekał się ośmioro córek i dwóch synów: Antona (1785–1861) i Wilhelma (1787–1851).
Widok wejścia oraz wnętrza Mauzoleum. W głębi znajdują się dwie płyty nagrobne: Antona Alexandra von Magnis i jego żony Antoniny.
Wewnątrz w Mauzoleum na lewej ścianie znajdują się trzy płyty nagrobne rodziny von Magnis. Pierwsza z lewej to płyta Luise, Tochter des Grafen Anton von Magnis und der Sophie geb. Grafin Stadion, ur. 22. 08. 1875 roku a zmarłej 28. 06. 1928 roku. Po środku znajduje się płyta Friedricha Wilhelma Grafa von Magnis und Strassnitz, ur. 17. 05. 1787 roku a zm. 22. 06. 1851 roku. Po prawej stronie znajduje się natomiast płyta Franza Sohna des Grafen Anton Magnis u. der Gräfin Sophie Magnis, geb. Gräfin Stadion, ur. 26. 05. 1832 roku a zm. 30. 05. 1832 roku.
Luise
Tochter des Grafen
Anton v. Magnis
und der Sophie
geb. Gräfin v. Stadion
geb. d. 22. Aug. 1825
gest. d. 28. Jan. 1828
Liebliche Blume
Dich verplanzte der Herr
um schöner in Eden
zu blühen !
Friedrich Wilhelm
Graf von Magnis
und Strassnitz
des grosen rothen
Adler Ordens Grosskreutz
und Landesältester.
Geboren den 17. Mai 1787.
gestorben den 22. Juni 1851.
Das Gedächtniss der Gerechten
bleibt im Segen.
Sprüche Salomonis Cap. 10. 7.
Franz
Sohn des Grafen
Anton Magnis
u. der Gräfin
Sophie Magnis
geb. Gräfin Stadion
geb. den 26. Mai 1832
gest. den 30. Mai 1832
Przy wejściu do Mauzoleum, tuż za kratą znajdują się trzy płyty nagrobne: Wilhelma Ernsta von Magnis, jego córki Ludmilli (po środku), oraz żony Gabriele.
Wilhelm Ernst Adolf von Magnis ur. 2. 04. 1828 w Bożkowie, był synem Friedricha Wilhelma Antona von Magnis oraz Sophie Ludoviki Louise von Stadion zu Warthausen und Thannhausen. W dniu 19. 10. 1859 roku w Neischloss bierze ślub z Gabriele Theodorą Marią Deym von Stritez. Mają trzech synów: Antona Franza Ferdinanda, który po nim przejmie cały majątek oraz Franza Karla Ferdinanda i Wilhelma Eugena Ferdinanda, a także córkę Ludmillę. Umiera 23 stycznia 1888 roku w Bożkowie.
Zabytkowe płyty nagrobne na cmentarzu
Szereg zabytkowych płyt nagrobnych na cmentarzu przykościelnym.
Nagrobek proboszcza Paula Braunera, urodzonego 10 stycznia 1847 roku a zmarłego 2 grudnia 1918 roku.
Bezimienny nagrobek dziecka z pocz. XX wieku.
Wspaniały przedwojenny nagrobek na bożkowskim cmentarzu.
Romantyczna ruina w parku
W chwili kiedy majątek Bożków stał się własnością Antona Alexandra von Magnis, jego właściciel w parku około 1800 roku wybudował wspaniałą romantyczną ruinę zamku z wieżą, a na murach tej ruiny zamocował 16 renesansowych płyt nagrobnych z XVI-XVII wieku, które sprowadził z pobliskich kościołów i cmentarzy. Niestety do tej pory zachowało się tylko pięć płyt nagrobnych, które niestety nie oparły się wandalom, którzy farbami i kamieniami nieustannie niszczą te wspaniałe świadectwa naszej dawnej historii. Jak wiadomo z przekazów jedna z nich przedstawiała franciszkanina Piotra Odranecza, zmarłego w 1272 r., w Kłodzku i była najstarszą płytą grobową w Hrabstwie Kłodzkim. Płyta została przeniesiona z Kłodzka przez hr. Magnisa, ponieważ likwidowano tam cmentarz. W murze umieszczone były również kamienne detale rzeźbiarskie z innych budowli, m. in. nad wejściem kartusz herbowy Brzegu z 1573 r.
Płyta nagrobna Karolusa † 1591
Płyta nagrobna Karolusa z Szalejowa Górnego zmarłego 21 maja 1591 roku. W prawym górnym rogu herb jego matki - rodziny von Zedlitz.
Płyta nagrobna NN kobiety † 1595
Płyta nagrobna NN kobiety zmarłej w 1595 roku. W prawym górnym rogu jako macierzysty występuje herb rodziny von Reibnitz.
Płyta nagrobna Elisabet von Pannwitz
Płyta nagrobna Elisabet von Pannwitz, córki Hendricha von Pannwitz z Wambierzyc, zmarłej pod koniec XVI wieku. Po lewej stronie u góry jako herb ojczysty - herb rodziny von Pannwitz.
Płyta nagrobna NN mężczyzny † 1590
Płyta nagrobna NN mężczyzny w stroju rycerskim, zmarłego w 1590 roku w wieku 54 lat. Z prawej u góry jako macierzysty występuje herb rodziny von Reibnitz.
Płyta nagrobna NN mężczyzny † 1600
Płyta nagrobna NN mężczyzny w stroju rycerskim, zmarłego w 1600 roku w wieku 32 lat. Jako dolny ojczysty występuje herb rodziny von Seidlitz.